Slimmer met Regelgeving

De digitale rechtstaat is toe aan versterking

Soms wordt heel bondig en heel duidelijk verteld waar het op staat. Zoals in drie factsheets die op verzoek van de vaste Commissie voor Digitale Zaken van de Tweede Kamer zijn opgesteld:

  • De factsheet Rechtsstatelijke Risico’s van de Digitale Uitvoering van Wetten somt op welke risico’s onze rechtstaat loopt. Daar mag je best een beetje van schrikken. En daarom beschrijft de factsheet ook wat we er tegen kunnen doen.
  • De factsheet Digitale Uitvoering van Wetgeving beschrijft dat digitalisering geen neutraal instrument is. De digitale uitvoering van wetten wordt doorgaans niet in de tekst van de wet zelf geregeld maar in lagere regelgeving. Toch laat de factsheet zien dat de Tweede kamer – als mede-wetgever en controleur van de uitvoering – wel degelijk bijzondere aandacht zou moeten schenken aan digitalisering van de uitvoering, om ongewenste effecten te voorkomen. Er worden vijf praktische toetsinstrumenten genoemd.
  • De factsheet Regels voor een Digitale Rechtstaat somt vervolgens beknopt op hoe je dergelijke digitalisering gestructureerd kunt aanpakken, met behoud van controle. Daarbij worden ook enkele voorstellen gedaan om een dergelijke aanpak beter te verankeren in de huidige uitvoeringspraktijk.

Het lezen van deze factsheets zou verplichte kost moeten zijn voor iedereen die met digitalisering van de uitvoering te maken heeft! Met andere woorden: elke ambtenaar, volksvertegenwoordiger of bewindspersoon én elke professional die de overheid daarbij ondersteunt. We wensen de vaste Commissie voor Digitale Zaken in ieder geval veel leesplezier en wijsheid bij het beoordelen hoe de adviezen in de praktijk gebracht kunnen worden. En uiteraard dragen wij van Slimmer met Regelgeving hier graag ons steentje aan bij!

Marco Brattinga

1 opmerking

  • Wat ik mij nog wel afvraag bij zowel de tweede en de derde factsheet is het volgende:
    – in hoeverre gelden dezelfde vragen en adviezen voor het organiseren van de wet en regelgeving en voor het eenduidig informatiseren (oftewel het opstellen van eenduidige en consistente semantiek)?

    Bij mij bekruipt regelmatig het gevoel dat digitaliseren enerzijds als enige de schuld krijgt als het fout gaat en anderzijds als het wondermiddel wordt beschouwd om het goed te doen.